...3-:: حضرت علي(ع)در نهج البلاغه-خطبه126ميفرمايد=حتي اگر اين ثروت از آن من بود-آنرا بين مردم بطور مساوي تقسيم ميکردم-چه رسد به اينکه ثروتهااز آن خدا است-وحق طبيعي مردم است که از آن بطور مساوي بهره مند شوند. //حضرت محمد(ص)فرمود=ما جاع فقير الا متع به غني=هيچ تهي دستي گرسنه نماند-مگر آنکه ثروتمندي سهم او را به غارت برد. //حضرت علي(ع)درباره زر اندوزان رباخوارميفرمايد =بخدا قسم ربا در ميان اين امت مخفي تراست از جاي پاي مورچه که بروي تخته سنگي راه ميرود-ايمان خود را با صداقت حفظ کنيد.تاجر فاجر است و فاجر در آتش-مگر کسيکه بر طبق حق بگيردو بر طبق حق بدهد. //در قرآن کريم-سوره اعراف-قسمتي از آيه137-ميخوانيم=واورثنا القوم الذين کانوا يستضعفون مشارق الارض ومغاربها التي بارکنا فيها=تمام زمين پربرکت خدا از شرق تا غرب -ميراث طبقه مستضعف است. //+درسوره نجم ميخوانيم=وان ليس للانسان الا ما سعي=واينکه براي انسان هيچ چيز نيست-مگر آنچه براي آن کوشيده است.//+سوره نساء-آيه32= …براي زنان ومردان نصيبي است از آنچه کسب کردند… //ودر کتاب مقدس قرآن کريم-سوره مدثر-آيه38=هر کس مرهون آن چيزي است که خود کسب کرده است.رسول خدا فرمود=ملعون کسي است که به حساب مردم-زندگي کند.{وسايل الشيعه-ج2-ص53} //قرآن کريم-سوره بني اسرائيل-آيه27=آنها که مال را بيهوده صرف ميکنند-برادران شيطانند. //حضرت علي(ع)ميفرمايد=هيچ تهيدست محرومي گرسنه نميشود-مگر آنکه سهم او در خوشگذراني ثروتمندي صرف ميگردد-وخدا اين طبقه را مورد مواخذه ومسئوليت قرار خواهد داد.{نهج البلاغه-شرح محمد عبده} ::

4- :: حضرت علي(ع)ميفرمايد= مال زياد حساب زياد پس دادن لازم ميکند + بدکار هدف سرزنش است. + طمع خوار ميکند + بدکاره- بدي خود را ظاهر ميکند. + لال بودن بهتر از دروغگويي است. + مالها را حوادث غارت ميکند. + مال آسايش وارث است. + حساب را بايد قبل از عقاب تصفيه کرد. + حرص علامت فقر است. + آخر ستم پشيماني است. + تکبر کردن در هنگام رياست-خواري ديدن در وقت انفصال است. + مردم در کارها دو جور عمل کننده اند-يکي آنها که عمر خود را در سود ديگران تباه کنند-و ديگر آنکه براي بعد از حيات خود کار ميکند-و اين آنکس است که دنيا و آخرت را با هم جمع کرده است. + مومن-دنيا را فداي دينش ميکند و بدکار-دينش را فداي دنيايش ميسازد. + بترسيد از آن خدا که اگر بگوييدميشنود-و ميداند اگر پنهان بکنيد. + بترسيد از کريمي که گرسنه شده است- و از لئيمي که سير شده است. + از دورو {رياکار}بپرهيز-که دورو با آبرو نميشود. + کجايند آنها که لشکرها جمع کرده ميگفتند قويتر از ما نميباشد؟؟؟ + کجاست آنکس که کوشيد و زياد کرد و-جمع-نمود و شمرد-پس تا کي مغرور کند شما را سراب آرزوها-تا کي بفريبد شما را اعمال شما. + مکاران و ناسپاسان اهل آتشند. + اينهاست از صفات منافقين= به خوشيها حسد ميبرند-بلا را زياد ميخواهند و اميدوارها را نااميد ميکنند. + چه بسا خاطر جمع که پريشان شد. + ثروت عاقل-علم اوست- و ثروت جاهل مال او. + مال زياد گناهها را ميروياند-و دل را تباه ميکند. + حضرت علي (ع)درباره خود ميفرمايد= اگر بيني مومن را ميزدم که مرا دشمن بدارد-دشمن نميداشت.وهر آينه دنيا را به منافق ميبخشيدم که مرا دوست بدارد-دوست نميداشت. + هر که دنبال هوس رفت-نابود شد. + هر که به يتيم ستم کرد- به اولادش ستم شد. + هر که با حق دشمني کند خوار ميشود. + اگر منافق را حاجت روا نکني-در عين اظهار دوستي هجوت ميکند. + فريب دادن پست فطرتيست. + جمع کننده مال-غم جمع ميکند. + در سالم ماندن از فتنه ها از خداوند مسئلت بجوييد.{(منبع=کتاب علي-ع-نوشته>جعفر شهري-صفحات=372>الي388)}

5-:: مولاي متقيان حضرت علي{ع}در نهج البلاغه در جملات قصارش ميفرمايد=هر که فرصت را شناخت-از غم خلاص ميشود. + هر که اميدوار را ناميد کند-نا اميد مي شود. + از دورو{منافق}بپرهيز که دو رو با آبرو نمي شود. + هر که دشمني کرد دشمن دار شد. + هر که ستم کرد-نابود شد. + هر که مخالفت خير خواه کرد-نابود شد. + هر که به يتيم ستم کرد-به اولادش ستم شد. + هر که با گمراهان بزيست-گمراه شد. + هر که عاقبت امور راپاييد-سالم ماند. + هرکه به جاي بد رفت-متهم شد. + هر که در کارها تدبير نکرد-سرگردان شد. + در سالم ماندن از فتنه هاازخداوند مسئلت بجوييد. + دانا جز با همانند خود انس نميگيرد. + اميد خودراازهمه کس به سوي خدا ببريد تا اميدوار بشويد و اميد غير به خداست که جز ناميدي نمي آورد. + بترسيد از آن خدا که اگر بگوييدميشنود و ميداند اگر پنهان بکنيد. + هر که آخر بين بود-سالم ميماند. + هر که فرصت را شناخت از غم خلاص ميشود(منبع=کتاب علي-ع-نوشته جعفر شهري=صفحات>372الي386).....